Przejdź do głównej zawartości

Biblioteczka logopedy

Każdy logopeda poza sporym zasobem pomocy powinien mieć również specjalistyczne książki :-)


Podręcznik akademicki zawierający wzory postępowania logopedycznego przydatne podczas terapii konkretnych zaburzeń. Piękny tom w grubej oprawie, podzielony na 5 większych rozdziałów:
I. Sprawności formacyjne.
II. Zaburzenia mowy związane z niewykształconą kompetencją językową.
III. Zaburzenia mowy związane z zaburzeniami sprawności realizacyjnych.
IV. Zaburzenia mowy związane z rozpadem sprawności językowych i komunikacyjnych.
V. Podtrzymywanie i doskonalenie sprawności językowych i komunikacyjnych.

Najnowszy tom z serii "Logopedia XXI wieku" wydawnictwa Harmonia Universalis. Porządkuje wiedzę z zakresu logopedii, pozwala na wieloaspektowe spojrzenie na problemy z komunikacją językową. Składa się z czterech części:
Część I. Dziecko zagrożone nieprawidłowościami w rozwoju mowy i języka.
Część II. Podstawy wczesnej interwencji logopedycznej.
Część III. Dziecko z wyzwaniami rozwojowymi - aspekty pracy terapeutycznej.
Część IV. Współpraca terapeuty z rodziną dziecka z zaburzeniami rozwojowymi.

Publikacja profesora Mirosława Michalika - znakomitego człowieka i terapeuty, mającego ogromne doświadczenie w pracy z osobami dotkniętymi mózgowym porażeniem dziecięcym. Tom zawiera teoretyczne oraz praktyczne informacje dotyczące terapii pacjentów z tym zaburzeniem.



Publikacja prezentuje etapy rozwoju poszczególnych umiejętności u dzieci w konkretnym wieku. Zawiera również przykłady ćwiczeń, które można wdrożyć celem stymulacji rozwoju małego dziecka. 9 rozdziałów porusza następujące aspekty: sprawność motoryczna i manualna, spostrzeganie wzrokowe, percepcja słuchowa, kształtowanie się i rozwój mowy, zabawy, zachowań społecznych, emocji, dominacji stronnej oraz pamięci. Ostatni rozdział został poświęcony wczesnej nauce czytania.

Książka została podzielona na 3 części:
I. Podstawy teoretyczne (tutaj znajdziemy garść historii, odniesienia do filozofii, różnych koncepcji terapeutycznych oraz dokładny opis rozwoju funkcji poznawczych od urodzenia do 6 roku życia dziecka).
II. Zaburzenia rozwoju funkcji poznawczych i komunikacji językowej (szczegółowy opis zaburzeń).
II. Metoda Krakowska (wszystko o MK, dokładny opis 17 elementów metody oraz przykładowe ćwiczenia).
Z pewnością każdy znajdzie w tej książce coś wartościowego, zarówno zwolennik, jak i przeciwnik metody.

Książka przedstawiająca współczesne poglądy dotyczące wczesnej diagnozy autyzmu, prezentująca przebieg  terapii psychologicznej i neurobiologicznej. Będzie również znakomitą pomocą w przypadku terapii dzieci z zakłóceniami rozwoju poznawczego i językowego.

Niniejsza publikacja, której autorką jest profesor Marta Korendo powstała w oparciu o wieloletnie doświadczenie autorki w pracy z osobami z zespołem Aspergera. Czytelnik odnajdzie tutaj informacje dotyczące neurobiologicznych przyczyn występowania ZA, sposoby efektywnej diagnozy oraz praktyczne wskazówki terapeutyczne.

W pierwszym rozdziale książki dr Haliny Pawłowskiej-Jaroń znajdziemy informacje dotyczące budowy i funkcji układu nerwowego, kolejno autorka umieściła teorię dotyczącą padaczki, pozostałe części prezentują zaburzenie z punktu widzenia pacjenta, rodzica, a także terapeuty. Bardzo cenna publikacja traktująca o wpływie epilepsji na wszystkie sfery życia.


Książka prezentuje obecny stan wiedzy na temat rozwoju mózgu małego dziecka. Autorka (matka trójki małych dzieci) opierając się na własnych doświadczeniach i fascynacjach przedstawia wszystkie możliwe czynniki, mające wpływ na rozwój mózgu. Jej spostrzeżenia są bardzo wiarygodne ponieważ pisząc przeżywała swoje własne sprawy związane z ciążą, rodzeniem dzieci i ich wychowywaniem. Przekonuje jak dużą rolę w procesie rozwoju odgrywają rodzice.


Publikacja opisuje lustrzane neurony, dzięki którym możliwe jest współodczuwanie radości lub smutku bez słownego porozumienia się z drugim człowiekiem. Odkrycie ich przez neuronaukowców to niewątpliwie przełom. Autor zaznacza jednak, że konieczne jest ich odpowiednie stymulowanie od urodzenia. Tezy o lustrzanych neuronach są dla niektórych kontrowersyjne, nie mniej warto przeczytać te 100 stron i wyrobić sobie własne zdanie na ten temat.

Pozycja będąca zaprzeczeniem niemalże wszystkiego, co możemy przeczytać w "Empatii". Świadczy to na pewno o tym, jak szybko świat idzie do przodu. Autor wykazuje, że neurony lustrzane nie istnieją, a badania, które przeprowadzono były bardzo nadinterpretowane. Z pewnością warto sięgnąć po pozycję i zestawić fakty z własnymi doświadczeniami.

Ludzki mózg jest niewątpliwie fascynujący i cały czas (pomimo ciągłych badań) niektóre jego obszary stanowią dla nas zagadkę. Manfred Spitzer zawarł w swojej książce informacje dotyczące procesów uczenia się; sygnalizuje wpływ osobowości, emocji i motywacji na pracę naszego mózgu. Opiera się na licznych eksperymentach, które przywołuje celem potwierdzenia swoich spostrzeżeń.

Pojęcie demencji kojarzy nam się głównie z osobami starszymi. Otóż dzisiejszy świat stwarza znakomite warunki do rozwoju cyfrowej demencji już u najmłodszych użytkowników języka. Spitzer opisuje to zjawisko oraz jego przyczyny; przestrzega przed tym jak bardzo negatywnie mogą wpływać na nasze umysły wysokie technologie i do czego prowadzi takie przestymulowanie mózgu cyfrowymi rozrywkami. Ta książka to przestroga dla każdego z nas!




Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jak zapobiegać wadom wymowy?

Tak wielu rodziców zastanawia się, dlaczego ich dzieci borykają się z rozmaitymi problemami komunikacyjnymi i artykulacyjnymi. Często boją się wizyty u logopedy oraz przebiegu samej terapii. Po części to rozumiem. Zajęcia bywają stresujące; niemożność wymówienia wyrazów we właściwy sposób, trudności z ułożeniem artykulatorów i wiele innych mogą powodować frustrację u dzieciaków. Jak zatem działać już od najmłodszych lat, aby do minimum zredukować zagrożenie wystąpienia wad wymowy? 1. Kiedy pojawia się nowy członek rodziny, wszyscy chcą dzieciątko "ojojać", a co za tym idzie, mówią do niego tzw. językiem nianiek/matek. Wiem, że osobiście do swojego maleństwa będę mówić poprawną polszczyzną, dlaczego? Bo zanim dziecko zacznie mówić, to słucha i obserwuje buzię swojego opiekuna. Jeśli są to złe wzorce istnieje ryzyko, że samo nauczy się mówić właśnie tak, jak do niego mówiono. Zatem starajcie się mówić do malucha normalnie, bez deformowania słów, czy specjalnego przekrę

Utrwalanie prawidłowej wymowy w mowie spontanicznej

Często bywa tak, że w gabinecie uda nam się wywołać daną głoskę; w nagłosie, śródgłosie, wygłosie. Pojawiają się nawet prawidłowe realizacje wyrazów, zdań, ale po zajęciach maluch dalej mówi "po swojemu". To wcale nie oznacza, że robimy coś źle, że nie umiemy nauczyć! Spontaniczne realizacje to zawsze najtrudniejszy i najdłuższy element terapii.  Co możemy z tym zrobić? Na pewno robić dalej swoje. Sam fakt, że dana głoska "wskoczyła" to już sukces, ale trzeba wieeeluuu powtórzeń, aby prawidłowy nawyk się utrwalił. To trochę, jak z nauką różnych umiejętności, np. gry na instrumencie. Na początku nie wychodzi nic. Stopniowo uczymy się nut, ich odczytywania, aż w końcu próbujemy wydobyć z danego instrumentu dźwięk. Możemy pominąć naukę nut (w logopedycznym rozumieniu ćwiczenia przygotowujące do prawidłowej realizacji danej głoski), ale nie mamy pewności, czy granie ze słuchu zawsze wystarczy (logopedycznie: możemy nauczyć się prawidłowo realizować daną głoskę

Czy leworęczność to powód do zmartwień?

Jakiś czas temu zadzwoniła do mnie zaniepokojona koleżanka. Pani w przedszkolu powiedziała jej, że dominacja lewej ręki u dziecka będzie miała straszne skutki w przyszłości i że natychmiast trzeba coś z tym zrobić. Przede wszystkim trzeba zachować spokój, spojrzeć na dziecko wieloaspektowo (pod kątem tego, co już zostało wypracowane, czy w domu są wykonywane jakieś ćwiczenia) i nie straszyć biednych rodziców! Jeśli dziecko wybrało lewą rękę, jako dominującą, trzeba je w tym wspierać, nie można pozwalać na używanie rąk na zmianę lub obydwu jednocześnie. Ważne jest jednak, aby nie przestawiać dziecka z lewej ręki na prawą! Do skutków leworęczności zaliczymy na pewno opóźnienia w sferze manualnej. Ruchy mogą być nieprecyzyjne, nieporadne, dziecko może być niechętne do wykonywania zadań manualnych, problematyczne może się okazać posługiwanie narzędziami (może, ale nie musi!). Podczas nauki pisania często spotykanym problemem jest odwracanie kierunku stawiania znaków. Prawdopodo